Word die nature van Christus geskei?
Ons sien reeds in Genesis 3:15, na die sondeval van die mensdom, dat God belowe om ‘n Verlosser te stuur. Die Verlosser wat gestuur is, is Jesus Christus, wie die Seun van God is.
Geskryf deur Johan Bunk, VGK Pretoria
Ons sien reeds in Genesis 3:15, na die sondeval van die mensdom, dat God belowe om ‘n Verlosser te stuur. Die Verlosser wat gestuur is, is Jesus Christus, wie die Seun van God is. Hy is deur die werking van die Heilige Gees, in die maagd Maria sonder die toedoen van ‘n man, verwek. Ons bely dat Christus volkome mens geword het en ‘n liggaam van vlees en bloed aangeneem het. Hy is gebore onder die Jode uit die afstammelinge van Juda (Hebreërs 7:14) en uit die geslag van Dawid (Romeine 1:3-4). Hy het gelyk geword aan die mens, behalwe in die opsig van sonde, want Hy was sondeloos. Daarom kan ons Hom ook bely as Immánuel, dit beteken: God met ons (Matthéüs 1:23).
Erfsonde
Om te verstaan hoekom Christus aarde toe moes kyk ons nou eers na wat erfsonde is. Ons glo dat die erfsonde deur Adam, ‘n mens, se ongehoorsaamheid in die wêreld ingebring is en dat almal, selfs die kindertjies in die moederskoot, daarmee besmet is. Dit is waarin al die ander sonde hul oorsprong vind. Hierdie sonde is vir God so erg dat Hy die hele menslike geslag sal verdoem, maar dit word genadiglik nie aan die mens toegereken nie. In plaas daarvan vergewe God dit deur sy ewige barmhartigheid. Dit is die sondes van die mense waarvoor Christus moes sterf.
Christus se twee nature
Maar hoe kan Christus vir ‘n hele mensdom se sonde sterf? Om dit te verstaan gaan ons nou kyk na die twee nature van Christus.
Ten eerste moes Hy ‘n volkome menslike natuur hê omdat die sonde deur ‘n mens in die wêreld ingebring is en dus moet ‘n mens ook daarvoor sterf. Hy moes ook die menslike siel en liggaam red, aangesien beide verlore was (Hebreërs 2:14-15). Daarom het Hy ook die gestalte van ‘n dienskneg aangeneem en gelyk geword aan die mens, maar sonder sonde (Filipense 2:6-8, dit is die gedeelte van die twee nature wat geskape is en wat ‘n begin en ‘n einde het.)
Ten tweede moes Hy ook ten volle God wees, want die toorn van God is te swaar vir ‘n mens om te dra. Dit is ook dié natuur wat nie geskep is nie en nie verbind aan tyd is nie, dus sonder begin en einde. Hy kon net deur sy Goddelike krag die dood oorwin.
Hy moes dus ware God wees sodat Hy die sonde kon oorwin en sodat Hy by sy sterwe sy waarlike menslike Gees aan die Vader kon oorgee. So was dit dan noodsaaklik dat Hy as mens, in sy menslike natuur, ten volle vir ons sonde betaal deur die krag van sy Goddelike natuur. Daarom kan Hy nou as Middelaar vir ons, mense, voor God die Vader staan.